Chengdu

Vanaf Chengdu was de site van waarbenjij.nu niet meer volledig te laden, waardoor verslagen niet meer geupload konden worden. Het blijft in China toch raar met die blokkades op internet. Ook google deed het de ene dag wel en de andere dag weer niet. Je gaat er in ieder geval het internet thuis weer van waarderen.

Tja, wat kan ik verder zeggen over Chengdu? De panda's waren prachtig, maar verder is het een stad zonder al te veel hoogtepunten. We zijn naar People's Park geweest, waar de Chinezen zichzelf vermaken met tai chi en karaoke, daarna naar Tianfu square waar het Mao Zedong standbeeld staat en ook nog naar de Wenshu tempel, de oudste nog in gebruik zijnde tempel van Chengdu. We gingen hier met de bus en de metro heen. Helaas ligt ons hotel niet zo gunstig ten opzichte van het openbaar vervoer. Er rijden alleen bussen en de busbordjes zijn alleen maar in het Chinees beschreven. Er wordt weinig Engels gesproken, wat het lastig maakt om zelfstandig te reizen.
Op de laatste dag zijn we nog naar de oude stad geweest. Hier zijn veel oude straatjes met kleine winkeltjes. Weer viel het ons op dat er nauwelijks andere blanke mensen rondlopen. We hebben eindelijk ons hoedje gekocht in een van de kraampjes. Op de terugweg kwamen we nog een leuke kledingwinkel tegen. Toen iedereen al klaar was, moest Gary nog een trui gaan ruilen waardoor we de bus misten. 10 minuten later kwam de volgende bus. Maar daar zaten we nog maar net in toen we heel hard "Shit" door de bus heen hoorden. Onze gids bleek zijn gedroogde vlees in de winkel achter gelaten te hebben. Dus met z'n allen de volgende halte uitgestapt, zodat Gary terug kon naar de winkel. Een kwartier later kwam hij terug maar zonder het eten. Het ging hem niet snel genoeg, dus hij had het maar opgegeven. Helaas leed zijn humeur er wel wat onder. Het duurde lang voordat de volgende bus kwam. degene die wel kwam zat bomvol, maar we hadden geen zin om nog langer te wachten. We hebben als haringen in een ton gestaan en konden geen kant op. Wij zagen de lol er wel van in maar helaas dacht niet iedereen in de bus er zo over.
Terug in het hotel hadden we nog een uurtje tot het eten. Ik ben met Naomi en Eline nog even gaan winkelen.
Na het eten vertrokken we richting het vliegveld voor onze laatste binnenlandse vlucht. Beijing was de eindbestemming deze keer.